काल्पनिक एक यात्रा

जीवनमा यात्रा र यात्राहरुमा जात्राको रमाइलो बेग्लै हुन्छ । यो यात्राहरु र जात्राहरुलाइ मैलेसुख दुख को सँज्ञा दिन खोजेको हुँजस्तो लाग्छ।

हँ हँ

लाग्छ

तर म के चाहन्छु भने तपाइहरु पनि यो सुन्दा वा पढदा सक्नु हुन्छभने बिभिन्न आयामहरुमा डुबुल्की मार्नु होला र यि शब्द र कुराहरुलाइ सम्झिने प्रयाश गर्नु होला ।

यो मेरो काल्पनिक एक आयाम हो 

यथार्थ हो किनभने मलै लेख्दै छु

यहाँ धेरै काल्पनिक कुराहरु छन किन भने बिभिन्न प्रकारका प्रश्न घटनाहरुलाइ मैले तोरमरोड गरेर मुर्त रुप बाट उमेरको अवधि सम्म पुर्याउँदै छु ।

हं हं
भयो मेरा कुरा हरुलाइ छोडौं
तर यहाँ के कुरालाइ जात्रा भन्नेरु
जन्मरु
जीवनमा हुनेगरेका बिभिन्न कर्महरुरु
मान्छेले गर्ने बिभिन्न प्रकारका कामहरुरु
जस्ले सुख दुख निम्त्याउँछ
मान्छेहरुको अनावश्यक आकर्षणरु
बिभिन्न सपनाहरुको सम्मिश्रणरु
उमेरको गतिरु
या त्यो मान्छे को भिडरु

यि सबै जे जस्ता भए पनि यात्रामा जात्राहरुको रमाइलो बेग्लै हुन्छ नत्र यो जीवन जीवन हो भन्ने पनि महसुस पाउन गाह्रो हुन्छ कि जस्तो लाग्छरु

पक्कै हो
यात्रा गर्दा त्यो आन्नद आँउछ
जसको बयान बिभिन्न ठाँउमा
भिन्न भिन्न तरिकाले गर्न सकिएला
झन त्यो यात्राको सहपाठी
कुनै मनमिल्ने मान्छे हुनुपर्छ
त्यसको मज्जा१

हँ वाह्

म मेरो मानसपटलमा त्यो यात्राका तस्विर हरुलाइ
next next गर्दै छू
वाह् यो त क्या दामी तस्वीर
यो पनी दामी ठाँउ यही ठाँउको उत्यो होटेलमा त्यस्तो मिठो खाजा खाको हो हैनररु
वोहो यो पनि दामी
यो त ठिक ठिकै छ अलि क्यामेराले साँथ दिएन छ
एह् ल् यो मान्छेको नाम कसरी भुलेमरु
के थियो अरे साँच्चीरु
एक्लै आफै प्रश्न सोध्दै र आफै उत्तर खोज्दा पनि

एउटा फरक प्रभाव र आन्नद आँउछ। त्यो पनि एक प्रकारको यात्रा जसमा भिन्नै किसिमको कौतुहलता छ । अब यसलाइ जात्र भन्ने कि न भन्नेरु

हँ हँ हँ
यहाँ सम्म पुग्नु भएछ धेरै खुसी लाग्यो । कुनै फरक आयाममा भएका व्यक्तीहरुले मलाइ पगलैठ भन्नुहुने छ ।बहुलाएछ यो भन्ने छन ।

अब यो पगलैठ पनलाइ एक आयाम बनाएर फरक यात्रामा निस्किउँ हुन्न ररु 

सुर्यका किरणहरुलाइ
नियाल्दै
यहाँ म जिवन बुझ्दैछु
बिना सुर्यको किरणहरु
यो धर्तिको केही अस्तित्व छैन
त्यसरी धर्तिनै नरहे हाम्रो केरु

जीवनका ज्वालामुखीहरुमा
पानि छर्किदिउँ आज
के हो
तनाव बेचैनी
कौतुहलता बैराग्य चिन्तन यो सब
के हो
मायामा उस्लाइ नपाउँदा
मेरो अस्तित्व
घनघोर जँगलभित्र
घायल बाघझैँ
आहारा र जीवन
दुबैको भिख मागि राखेको थियो ।

मैले अघीनै भनि सक्या छू यहाँ हरेक मानिसको बुझ्ने सैली फरक छ । यहाँ लेखिएका कुराहरुलाइ तपाइहरुका फरक फरक आयामहरुमा गएर बुझ्नुसअब ति कस्ता आयामहरु भनेर तपाइहरुको सोच्ने तरीकाले तपाइहरुलाइ बताइहाल्नेछ ।

यहाँ म उग्र ब्यग्र रुपमा
जीवनका पडावहरुलाइ अवलोकल गर्दै छु
म त्यो बितेको समयमा फर्किदै छु
जुन समयमा
म को भन्ने मलाइ थाहानै हुँदैनथ्यो
म थिए है भन्ने पनि मलाइ थाहा छैन
म त्यो मेरा रहर उसका र
उसका रहर मेरा भन्ने भावनामा
बिलिन भैसकेको थिए

जिवनमा दुख लुकाइदेउ
तिम्रा तिध्राहरु उफ्रिन थाल्छन

म सोच्ने छु मेरो जिवनमा दुखको
एउटा तिन्को पनि छैन
बस त्यही लुकाएको भरमा
वाह मेरो कल्पना

र

वाह मेरो जीवन
कयौं पटक सोच्छु म को हुँ
के म मान्छे हुँरु
के म भग्वान हुँरु
के म जीवीत हुँरु
के म आश्रीत हुँरु